یومی هو تراپی چیست؟ (قسمت دوم)

یومی هو تراپی چیست؟ (قسمت دوم)

به هم خوردن فرم اسکلت‌بندی بدن، اعوجاج در ستون فقرات، افتادن بیش‌تر وزن بدن بر یک سمت و … عضلات مرتبط را دچار انقباض می‌کند که نتیجه ناگزیر آن اختلال در سیستم گردش خون و سیستم لنفاوی می‌شود. خون و اکسیژن کافی به اندام‌ها به ویژه به ناحیه سر «در مواردی که عضلات ناحیه کتف، شانه و گردن درگیر هستند» نمی‌رسد و دردهای عضلانی، مفصلی، آرتروز گردن، سردردها و سرگیجه‌ها، ضعف بینایی، وز وز گوش و … را به دنبال دارد.

انحراف در ستون فقرات و چرخش مهره‌ها حول محور نخاع، ضمن وارد آوردن فشار بیش از حد دیسک‌های تحت فشار «که می‌تواند بیماری‌های دیسک و سیاتیک را باعث شود»، ریشه‌های عصبی را نیز درگیر می‌کند و ایجاد اختلال در اعصاب محیطی و اعصاب خودمختار می‌کند. فشار بر روی ریشه‌های سمپاتیک و پاراسمپاتیک، اختلال در ارگان‌های داخلی ذیربط به وجود می‌آورد و آن‌ها را دچار بیماری می‌کند.

عدم تقارن و هماهنگی در بدن، تعادل در انرژی حیاتی بدن را به هم می‌ریزد و منجر به افزایش یکی از انرژی‌ها «انرژی مثبت یا منفی – یین و یانگ» و کاهش دیگری می‌شود و حتی گاه با بروز انسداد در کانال‌های انرژی سطح عمومی انرژی حیاتی بدن را به دنبال خواهد داشت. نتیجه آن‌که غدد درون ریز نیز دچار اختلال در عملکرد می‌شوند و علاوه بر بیماری‌های فیزیکال، بیمار را دچار بیماری‌های روحی و روانی می‌کند. از جمله به احساس خستگی مداوم، کاهش سطح هوشیاری فرد و بالاخره افسردگی می‌توان اشاره کرد.

دکتر سایونجی ماسایوکی پس از بیست سال تحقیق در روش‌های درمانی طبیعی در شرق به ویژه در چین و ژاپن، با انتخاب امتیازات و برتری‌‌های تکنیک‌ها و شیوه‌های درمانی گوناگون و ترکیب آن‌ها در روش درمانی نوین خود، یومی‌هوتراپی را ابداع کرد. این روش درمانی با اتکا به تجارب پنج هزار ساله پزشکان چینی و ژاپنی و با بهره‌گیری از روش‌های درمانی پزشکان مکتب شائولین «اصلاح مفاصل و اسکلت‌بندی انسان» که بسیار نزدیک به استئوپاتی و کایروپراکتیک می‌باشد، روش‌های درمانی شیاتسو «فشار درمانی»، ماساژ چینی، رفلکسوتراپی «بازتاب درمانی» و بالاخره به گونه‌ای انرژی درمانی، پایه‌ریزی شده است.

“یومی‌هوتراپی” که نام خود را از ترکیب دو واژه چینی گرفته است و معنای آن ایجاد تعادل در لگن خاصره است، هم به عنوان طب پیشگیر کاربرد دارد و هم به عنوان روش برای درمان بیماری‌ها.

جنبه پیشگیرانه آن، با ایجاد تعادل و هارمونی در بدن، ایجاد قرینگی در اندام‌ها، نگه‌داشتن عضلات و مفاصل در انعطاف و نرمی آن‌ها، فعال کردن سیستم عصبی و به تبع آن سالم نگه‌داشتن سیستم گوارشی و تنفسی، بهبود سیستم گردش خود و سیستم لنفاوی، بهبود عملکرد غدد درون ریز، بالا بردن سطح انرژی حیاتی بدن و به تعادل رساندن انرژی‌های مثبت و منفی بدن و بالاخره افزایش سطح قدرت خوددرمانی بدن، به فرد امکان می‌دهد با تنی سالم و روحی شاداب و پر انرژی در مقابل بروز بیماری‌ها مقاوم بوده و کم‌تر در بستر بیماری بیفتد.

جنبه درمانی آن با بیش‌ترین کاربرد و اثر بخشی در اصلاح و رفع مشکلات سیستم حرکتی هم چون ناراحتی‌های مفصلی، آرتروز، دیسک، سیاتیک و … در رفع سردردها، سرگیجه‌ها، بهبود قدرت بینایی، آسم، پاره‌ای از انواع آلرژی، پاره‌ای از ناراحتی‌‌های زنان و زایمان، سیستم گوارشی و غیره را می‌توان نام برد.

“یومی‌هوتراپی” در سال ۱۹۸۲ در ژاپن معرفی شد. از سال ۱۹۸۹ شروع به جهانی شدن کرد و اکنون به دلیل نتایج درخشان و یگانه آن در پنج قاره جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد و در پاره‌ای از دانشگاه‌ها و انستیتوهای جهان تدریس می‌شود. در ایران این روش برای اولین بار توسط شخص دکتر سایونجی ماسایوکی در سال ۱۹۹۲ معرفی شد.